An ancient Judaean group called ‘Essenes’ has fascinated the West for nearly 2,000 years, ever since three independent first-century authors—Philo of Alexandria, Pliny the Elder, and Flavius Josephus—portrayed them in various awestruck accounts. From about 1950, most specialists in Judaean
Mierząc hipotezy według ich zdolności wyjaśniającej. Można by od razu zastanowić się, w jaki sposób, gdyby takie grupy były prawdziwymi esseńczykami, ludzie tacy jak Filon i Józef Flawiusz, stanowiący część judejskiego establishmentu, jak można sobie wyobrazić, i całkiem zadomowieni w
Krok D: Wyobrażanie sobie hipotez Wstępne wyniki Zakończyliśmy pierwsze cztery z naszych pięciu kroków: (1) postawienie historycznego problemu dotyczącego określenia charakterystyki esseńczyków z rzymskiej Judei; (2) zidentyfikowanie współczesnych źródeł, które opisują esseńczyków; (3) próba wstępnego zrozumienia każdego z tych źródeł
Interpretując esseńczyków u Pliniusza Pliniusz Starszy (23-79 n.e.), Gaius Plinius Secundus, był pod wieloma względami inną postacią niż Filon. Urodzony w zamożnej rodzinie ekwickiej, stał się klasycznym przykładem ekwickiej aktywności i osiągnięć. Był wyuczony i praktykował prawo, ale także spędził wiele
Starożytna grupa judejska zwana “esseńczykami” fascynowała Zachód przez prawie 2000 lat, od czasów, gdy trzej niezależni autorzy z I wieku – Filon z Aleksandrii, Pliniusz Starszy i Józef Flawiusz – przedstawili ich w różnych, pełnych zachwytu relacjach. Od około 1950
Esej autorstwa i dzięki uprzejmości prof. Steve’a Masona.Poprzednie części eseju można przeczytać pod tymi linkami: część 1, część 2, część 3. Wyobrażanie sobie utraconej przeszłości. Jaka to różnica, czy podejdziemy do historii poprzez „opieranie się na dowodach”, czy podejmiemy się
Esej autorstwa i dzięki uprzejmości prof. Steve’a Masona. Wyobrażanie sobie pozostałości, i tego, co one oznaczają. Przekonaliśmy się, że pozostałości ze starożytnego świata nie mogą mówić same za sobie, wymagają więc interpretacji. Spójrzmy na przykład monet, inskrypcji, miejsc i tekstów. Jest
Esej autorstwa i dzięki uprzejmości prof. Steve’a Masona. Zanim przystąpimy do dalszych rozważań, chciałbym podkreślić, że podejście, które nakreśliłem powyżej [w poprzednim artykule], pozbawia znaczenia wiele często używanych terminów i kategorii historycznych, inne zaś zmusza do dokładnego wyjaśnienia. Oto kilka najczęstszych
Pewne powiedzenie z czasów sowieckich mówiło: „Tylko przyszłość jest pewna; przeszłość ciągle się zmienia”. Jakkolwiek jest to ironiczny komentarz na temat prawdy poddawanej kontroli rządów, powiedzenie to skłania nas do przemyślenia, jeśli nie przeszłości, to natury samej historii. Czy historia jest
An ancient Judaean group called ‘Essenes’ has fascinated the West for nearly 2,000 years, ever since three independent first-century authors—Philo of Alexandria, Pliny the Elder, and Flavius Josephus—portrayed them in various awestruck accounts. From about 1950, most specialists in Judaean
Mierząc hipotezy według ich zdolności wyjaśniającej. Można by od razu zastanowić się, w jaki sposób, gdyby takie grupy były prawdziwymi esseńczykami, ludzie tacy jak Filon i Józef Flawiusz, stanowiący część judejskiego establishmentu, jak można sobie wyobrazić, i całkiem zadomowieni w
Krok D: Wyobrażanie sobie hipotez Wstępne wyniki Zakończyliśmy pierwsze cztery z naszych pięciu kroków: (1) postawienie historycznego problemu dotyczącego określenia charakterystyki esseńczyków z rzymskiej Judei; (2) zidentyfikowanie współczesnych źródeł, które opisują esseńczyków; (3) próba wstępnego zrozumienia każdego z tych źródeł
Interpretując esseńczyków u Pliniusza Pliniusz Starszy (23-79 n.e.), Gaius Plinius Secundus, był pod wieloma względami inną postacią niż Filon. Urodzony w zamożnej rodzinie ekwickiej, stał się klasycznym przykładem ekwickiej aktywności i osiągnięć. Był wyuczony i praktykował prawo, ale także spędził wiele
Starożytna grupa judejska zwana “esseńczykami” fascynowała Zachód przez prawie 2000 lat, od czasów, gdy trzej niezależni autorzy z I wieku – Filon z Aleksandrii, Pliniusz Starszy i Józef Flawiusz – przedstawili ich w różnych, pełnych zachwytu relacjach. Od około 1950
Esej autorstwa i dzięki uprzejmości prof. Steve’a Masona.Poprzednie części eseju można przeczytać pod tymi linkami: część 1, część 2, część 3. Wyobrażanie sobie utraconej przeszłości. Jaka to różnica, czy podejdziemy do historii poprzez „opieranie się na dowodach”, czy podejmiemy się
Esej autorstwa i dzięki uprzejmości prof. Steve’a Masona. Wyobrażanie sobie pozostałości, i tego, co one oznaczają. Przekonaliśmy się, że pozostałości ze starożytnego świata nie mogą mówić same za sobie, wymagają więc interpretacji. Spójrzmy na przykład monet, inskrypcji, miejsc i tekstów. Jest
Esej autorstwa i dzięki uprzejmości prof. Steve’a Masona. Zanim przystąpimy do dalszych rozważań, chciałbym podkreślić, że podejście, które nakreśliłem powyżej [w poprzednim artykule], pozbawia znaczenia wiele często używanych terminów i kategorii historycznych, inne zaś zmusza do dokładnego wyjaśnienia. Oto kilka najczęstszych
Pewne powiedzenie z czasów sowieckich mówiło: „Tylko przyszłość jest pewna; przeszłość ciągle się zmienia”. Jakkolwiek jest to ironiczny komentarz na temat prawdy poddawanej kontroli rządów, powiedzenie to skłania nas do przemyślenia, jeśli nie przeszłości, to natury samej historii. Czy historia jest
Napisaliśmy dotychczas
Krótko o nas
Testimonia to blog poświęcony tematyce biblijnej oraz historii i literaturze wczesnego chrześcijaństwa w oparciu o metodę historyczno-krytyczną. Naszym celem jest popularyzacja wiedzy uczonych badaczy.
© 2021 Testimonia.pl | Polityka Prywatności