inskrypcja

Bogowie Fenicji. Mitologia kananejska, cz. 12.

W poprzednim artykule poznaliśmy królewską parę „fenickiego panteonu”: Baala Niebios oraz Astarte. Piszę „fenicki panteon” w cudzysłowie, bo trudno mówić o istnieniu jakiejś sformalizowanej grupy bogów, związanej więziami mitycznych zależności. W tym artykule, dla odmiany, rzeczywiście sięgniemy do fenickich mitów

Mitologia kananejska

Naczelni bogowie Fenicjan, Mitologia kananejska, cz. 11

Już Homer zna i identyfikuje Fenicjan jako odrębną nację, kiedy pisze w Iliadzie 23.740-745: Teraz dla szybkobiegaczy Pelida wyznaczył nagrody –Krater ze srebra wykuty, który sześć miar mógł pomieścićW sobie, a piękną robotą przewyższał, co kiedykolwiekByło na świecie; sydońscy mistrzowie

Henoch

1 Księga Henocha, wprowadzenie do lektury, cz. 3 – Prorok z Galilei

Kontynuując cykl artykułów o Etiopskim Henochu, chcę poruszyć tutaj temat pochodzenia tej księgi: mianowicie przedstawić Czytelnikom argumenty przemawiające za tym, że ta właśnie księga, jak również inne, pokrewne jej pisma żydowskie epoki hellenistycznej, powstały na Północy: w Galilei lub jej

Rebelianci w Biblii

Mesjańscy rebelianci cz.2 Pardygmat rebelii – ewidencja w patrystyce

Niniejszy tekst ukazał się w Journal of Higher Criticism 16/1/2021. Ani Tacyt ani Lukian nie używają imienia Jezusa, Tacyt nazywa go Christos, 1Prchlík, Ivan, Tacitus’ knowledge of the origins of Christianity, Acta Universitatis Carolinae, Philologica 2/ Graecolatina Pragensia, (2017), … Czytaj

Prawda i wyobrażenie w (starożytnej) historii, cz. 4

Esej autorstwa i dzięki uprzejmości prof. Steve’a Masona.Poprzednie części eseju można przeczytać pod tymi linkami: część 1, część 2, część 3. Wyobrażanie sobie utraconej przeszłości. Jaka to różnica, czy podejdziemy do historii poprzez „opieranie się na dowodach”, czy podejmiemy się

szatan-obraz posta

Apokalipsa Jana cz.7 Znamię bestii, czyli liczba 666

Wczorajszy post miał być kontekstem do tej krótkiej dyskusji na temat znaczenia “liczby bestii” w Księdze Apokalipsy. Pamiętajcie: mówię o “gematrii” jako sposobie interpretowania słów poprzez rozumienie ich liter jako liczb. Wczoraj próbowałem wyjaśnić symbolikę bestii w Ap 17. Aby uzyskać jak najlepszy

Prawda i wyobrażenie w (starożytnej) historii, cz. 3

Esej autorstwa i dzięki uprzejmości prof. Steve’a Masona. Wyobrażanie sobie pozostałości, i tego, co one oznaczają. Przekonaliśmy się, że pozostałości ze starożytnego świata nie mogą mówić same za sobie, wymagają więc interpretacji. Spójrzmy na przykład monet, inskrypcji, miejsc i tekstów. Jest

Apokalipsa Jana cz.6 Nierządnica babilońska

Celem tego mini wątku jest argumentacja, że autor księgi Apokalipsy nie opisuje “piekła”, do którego ludzie zostaną wysłani, aby być torturowani przez całą wieczność – mimo że często tak się go odczytuje.  Moim argumentem jest to, że strona po stronie

Najczęściej czytane
inskrypcja

Bogowie Fenicji. Mitologia kananejska, cz. 12.

W poprzednim artykule poznaliśmy królewską parę „fenickiego panteonu”: Baala Niebios oraz Astarte. Piszę „fenicki panteon” w cudzysłowie, bo trudno mówić o istnieniu jakiejś sformalizowanej grupy bogów, związanej więziami mitycznych zależności. W tym artykule, dla odmiany, rzeczywiście sięgniemy do fenickich mitów

Mitologia kananejska

Naczelni bogowie Fenicjan, Mitologia kananejska, cz. 11

Już Homer zna i identyfikuje Fenicjan jako odrębną nację, kiedy pisze w Iliadzie 23.740-745: Teraz dla szybkobiegaczy Pelida wyznaczył nagrody –Krater ze srebra wykuty, który sześć miar mógł pomieścićW sobie, a piękną robotą przewyższał, co kiedykolwiekByło na świecie; sydońscy mistrzowie

Henoch

1 Księga Henocha, wprowadzenie do lektury, cz. 3 – Prorok z Galilei

Kontynuując cykl artykułów o Etiopskim Henochu, chcę poruszyć tutaj temat pochodzenia tej księgi: mianowicie przedstawić Czytelnikom argumenty przemawiające za tym, że ta właśnie księga, jak również inne, pokrewne jej pisma żydowskie epoki hellenistycznej, powstały na Północy: w Galilei lub jej

Rebelianci w Biblii

Mesjańscy rebelianci cz.2 Pardygmat rebelii – ewidencja w patrystyce

Niniejszy tekst ukazał się w Journal of Higher Criticism 16/1/2021. Ani Tacyt ani Lukian nie używają imienia Jezusa, Tacyt nazywa go Christos, 1Prchlík, Ivan, Tacitus’ knowledge of the origins of Christianity, Acta Universitatis Carolinae, Philologica 2/ Graecolatina Pragensia, (2017), … Czytaj

Prawda i wyobrażenie w (starożytnej) historii, cz. 4

Esej autorstwa i dzięki uprzejmości prof. Steve’a Masona.Poprzednie części eseju można przeczytać pod tymi linkami: część 1, część 2, część 3. Wyobrażanie sobie utraconej przeszłości. Jaka to różnica, czy podejdziemy do historii poprzez „opieranie się na dowodach”, czy podejmiemy się

szatan-obraz posta

Apokalipsa Jana cz.7 Znamię bestii, czyli liczba 666

Wczorajszy post miał być kontekstem do tej krótkiej dyskusji na temat znaczenia “liczby bestii” w Księdze Apokalipsy. Pamiętajcie: mówię o “gematrii” jako sposobie interpretowania słów poprzez rozumienie ich liter jako liczb. Wczoraj próbowałem wyjaśnić symbolikę bestii w Ap 17. Aby uzyskać jak najlepszy

Prawda i wyobrażenie w (starożytnej) historii, cz. 3

Esej autorstwa i dzięki uprzejmości prof. Steve’a Masona. Wyobrażanie sobie pozostałości, i tego, co one oznaczają. Przekonaliśmy się, że pozostałości ze starożytnego świata nie mogą mówić same za sobie, wymagają więc interpretacji. Spójrzmy na przykład monet, inskrypcji, miejsc i tekstów. Jest

Apokalipsa Jana cz.6 Nierządnica babilońska

Celem tego mini wątku jest argumentacja, że autor księgi Apokalipsy nie opisuje “piekła”, do którego ludzie zostaną wysłani, aby być torturowani przez całą wieczność – mimo że często tak się go odczytuje.  Moim argumentem jest to, że strona po stronie