site-logo
Rebelianci w Biblii

Mesjańscy rebelianci cz.2 Pardygmat rebelii – ewidencja w patrystyce

Niniejszy tekst ukazał się w Journal of Higher Criticism 16/1/2021. Ani Tacyt ani Lukian nie używają imienia Jezusa, Tacyt nazywa go Christos, 1Prchlík, Ivan, Tacitus’ knowledge of the origins of Christianity, Acta Universitatis Carolinae, Philologica 2/ Graecolatina Pragensia, (2017), … Czytaj

Prawda i wyobrażenie w (starożytnej) historii, cz. 4

Esej autorstwa i dzięki uprzejmości prof. Steve’a Masona.Poprzednie części eseju można przeczytać pod tymi linkami: część 1, część 2, część 3. Wyobrażanie sobie utraconej przeszłości. Jaka to różnica, czy podejdziemy do historii poprzez „opieranie się na dowodach”, czy podejmiemy się

szatan-obraz posta

Apokalipsa Jana cz.7 Znamię bestii, czyli liczba 666

Wczorajszy post miał być kontekstem do tej krótkiej dyskusji na temat znaczenia “liczby bestii” w Księdze Apokalipsy. Pamiętajcie: mówię o “gematrii” jako sposobie interpretowania słów poprzez rozumienie ich liter jako liczb. Wczoraj próbowałem wyjaśnić symbolikę bestii w Ap 17. Aby uzyskać jak najlepszy

Prawda i wyobrażenie w (starożytnej) historii, cz. 3

Esej autorstwa i dzięki uprzejmości prof. Steve’a Masona. Wyobrażanie sobie pozostałości, i tego, co one oznaczają. Przekonaliśmy się, że pozostałości ze starożytnego świata nie mogą mówić same za sobie, wymagają więc interpretacji. Spójrzmy na przykład monet, inskrypcji, miejsc i tekstów. Jest

Apokalipsa Jana cz.6 Nierządnica babilońska

Celem tego mini wątku jest argumentacja, że autor księgi Apokalipsy nie opisuje “piekła”, do którego ludzie zostaną wysłani, aby być torturowani przez całą wieczność – mimo że często tak się go odczytuje.  Moim argumentem jest to, że strona po stronie

Mesjańscy rebelianci cz.1 Rekonstrukcja Testimonium Flavianum

Niniejszy tekst ukazał się w Journal of Higher Criticism 16/1/2021. Następnie, nie znając nawet liczby apostołów, powiada Celsus: ‘Jezus wybrał sobie dziesięciu czy jedenastu ludzi godnych pogardy, celników i biednych żeglarzy, i wraz z nimi tułał się po świecie zdobywając

Zwoje znad Morza Martwego cz.2 Zwoje a chrześcijaństwo

Pierwszą rzeczą, którą należy podkreślić jest to, że Zwoje są na wskroś żydowskie w każdym sensie. Nie ma w nich nic o Jezusie. I nic o Janie Chrzcicielu. I nic o żadnym z wczesnych wyznawców Jezusa, są całkowicie żydowskimi tekstami, od początku

Prawda i wyobrażenie w (starożytnej) historii, cz. 2

Esej autorstwa i dzięki uprzejmości prof. Steve’a Masona.  Zanim przystąpimy do dalszych rozważań, chciałbym podkreślić, że podejście, które nakreśliłem powyżej [w poprzednim artykule], pozbawia znaczenia wiele często używanych terminów i kategorii historycznych, inne zaś zmusza do dokładnego wyjaśnienia. Oto kilka najczęstszych

book

Prawda i wyobrażenie w (starożytnej) historii, cz. 1

Pewne powiedzenie z czasów sowieckich mówiło: „Tylko przyszłość jest pewna; przeszłość ciągle się zmienia”. Jakkolwiek jest to ironiczny komentarz na temat prawdy poddawanej kontroli rządów, powiedzenie to skłania nas do przemyślenia, jeśli nie przeszłości, to natury samej historii. Czy historia jest

Najczęściej czytane
Rebelianci w Biblii

Mesjańscy rebelianci cz.2 Pardygmat rebelii – ewidencja w patrystyce

Niniejszy tekst ukazał się w Journal of Higher Criticism 16/1/2021. Ani Tacyt ani Lukian nie używają imienia Jezusa, Tacyt nazywa go Christos, 1Prchlík, Ivan, Tacitus’ knowledge of the origins of Christianity, Acta Universitatis Carolinae, Philologica 2/ Graecolatina Pragensia, (2017), … Czytaj

Prawda i wyobrażenie w (starożytnej) historii, cz. 4

Esej autorstwa i dzięki uprzejmości prof. Steve’a Masona.Poprzednie części eseju można przeczytać pod tymi linkami: część 1, część 2, część 3. Wyobrażanie sobie utraconej przeszłości. Jaka to różnica, czy podejdziemy do historii poprzez „opieranie się na dowodach”, czy podejmiemy się

szatan-obraz posta

Apokalipsa Jana cz.7 Znamię bestii, czyli liczba 666

Wczorajszy post miał być kontekstem do tej krótkiej dyskusji na temat znaczenia “liczby bestii” w Księdze Apokalipsy. Pamiętajcie: mówię o “gematrii” jako sposobie interpretowania słów poprzez rozumienie ich liter jako liczb. Wczoraj próbowałem wyjaśnić symbolikę bestii w Ap 17. Aby uzyskać jak najlepszy

Prawda i wyobrażenie w (starożytnej) historii, cz. 3

Esej autorstwa i dzięki uprzejmości prof. Steve’a Masona. Wyobrażanie sobie pozostałości, i tego, co one oznaczają. Przekonaliśmy się, że pozostałości ze starożytnego świata nie mogą mówić same za sobie, wymagają więc interpretacji. Spójrzmy na przykład monet, inskrypcji, miejsc i tekstów. Jest

Apokalipsa Jana cz.6 Nierządnica babilońska

Celem tego mini wątku jest argumentacja, że autor księgi Apokalipsy nie opisuje “piekła”, do którego ludzie zostaną wysłani, aby być torturowani przez całą wieczność – mimo że często tak się go odczytuje.  Moim argumentem jest to, że strona po stronie

Mesjańscy rebelianci cz.1 Rekonstrukcja Testimonium Flavianum

Niniejszy tekst ukazał się w Journal of Higher Criticism 16/1/2021. Następnie, nie znając nawet liczby apostołów, powiada Celsus: ‘Jezus wybrał sobie dziesięciu czy jedenastu ludzi godnych pogardy, celników i biednych żeglarzy, i wraz z nimi tułał się po świecie zdobywając

Zwoje znad Morza Martwego cz.2 Zwoje a chrześcijaństwo

Pierwszą rzeczą, którą należy podkreślić jest to, że Zwoje są na wskroś żydowskie w każdym sensie. Nie ma w nich nic o Jezusie. I nic o Janie Chrzcicielu. I nic o żadnym z wczesnych wyznawców Jezusa, są całkowicie żydowskimi tekstami, od początku

Prawda i wyobrażenie w (starożytnej) historii, cz. 2

Esej autorstwa i dzięki uprzejmości prof. Steve’a Masona.  Zanim przystąpimy do dalszych rozważań, chciałbym podkreślić, że podejście, które nakreśliłem powyżej [w poprzednim artykule], pozbawia znaczenia wiele często używanych terminów i kategorii historycznych, inne zaś zmusza do dokładnego wyjaśnienia. Oto kilka najczęstszych

book

Prawda i wyobrażenie w (starożytnej) historii, cz. 1

Pewne powiedzenie z czasów sowieckich mówiło: „Tylko przyszłość jest pewna; przeszłość ciągle się zmienia”. Jakkolwiek jest to ironiczny komentarz na temat prawdy poddawanej kontroli rządów, powiedzenie to skłania nas do przemyślenia, jeśli nie przeszłości, to natury samej historii. Czy historia jest